Καλό; Κακό;

Ένας γέρος και ο υιος του δούλευαν σε ένα μικρό κτήμα. Είχαν μόνο ένα άλογο να τους σέρνει το αλέτρι. Μια μέρα, το άλογο το έσκασε.
"Τρομερό", είπαν οι γείτονες. "Μεγάλη κακοτυχία".
"Ποιος ξέρει αν είναι κακοτυχία ή καλή τύχη", απάντησε ο αγρότης.
Μια εβδομάδα αργότερα, το άλογο επέστρεψε από τα βουνά, φέρνοντας μαζί του στον στάβλο πέντε άγριεδες φοράδες.
"Τι καλή τύχη!" είπαν οι γείτονες.
"Καλή τύχη; Κακή τύχη; Ποιος ξέρει;" απάντησε ο γέρος.
Την επόμενη μέρα, ο υιός, προσπαθώντας να εξημερώσει ένα από τα άλογα έπεσε και έσπασε το πόδι του.
"Τρομερό! Πολύ μεγάλη κακοτυχία"
"Κακοτυχία ή καλή τύχη;"
Ο στρατός πέρασε από όλα τα κτήματα για να πάρει τους νεαρούς άντρες στον πόλεμο. Ο υιός του αγρότη δεν τους ήταν χρήσιμος, χτυπημένος όπως ήταν, τον άφησαν.
"Καλό; Κακό"

Όταν σταματήσουμε να προϋποθέτουμε ότι γνωρίζουμε τι είναι τελικά καλό ή κακό και αντιθέτως εμμένουμε στην πίστη -όταν βιώνουμε κάθε στιγμή δίχως κριτική και προσδοκία- ζούμε με διαφορετικό τρόπο. Οι γνώστες είναι μια συντηρητική τάξη, προσκολλημένοι στο πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα, λύνοντας προβλήματα, αγωνιζόμενοι να κάνουν τα πάντα "σωστά".
Τί θα συνέβαινε αν παύαμε να βγάζουμε συμπεράσματα για το τι σημαίνουν όλα ή πώς θα έπρεπε να λειτουργούν τα πράγματα, και απλώς αφήναμε τη ζωή να εκτυλιχθεί, κάνοντας το καλύτερο με κάθε νέο κύμα ευχαρίστησης ή πόνου, επιτυχίας ή αποτυχίας -όλα μέρη της συνολικής δομής της ζωής; Διότι, όσα συνέβησαν σε εμάς, ασχέτως με το πόσο ευχάριστα ή τραγικά ή απίθανα ήταν, έπρεπε να συμβούν. Έπρεπε να συμβούν γιατί συνέβησαν και τίποτα δεν μπορεί να το αλλάξει.
Η αποδοχή είναι ένας από τους παγκόσμιους νόμους της ζωής -η πιο δημιουργική, θετική και ευφυής στάση που μπορούμε να πάρουμε σε οποιαδήποτε στιγμή ή εμπειρία. Η αντίσταση είναι μάταιη. (Και εξαντλητική!) [...]
To σκασμένο λάστιχο όταν έχουμε καθυστερήσει σε μια σημαντική συνάντηση μπορεί να καταλήξει να μας σώσει από ένα μοιραίο δυστύχημα στην επόμενη διασταύρωση -ή μπορεί να μας οδηγήσει σε αυτό. Το ζήτημα είναι ότι δεν το γνωρίζουμε. Έχοντας καταλάβει αυτό, σταματάμε να παίζουμε τον ρόλο του Θεού.
Οι αγώνες της ζωής μας προσφέρουν καλύτερες στιγμές μάθησης. Η πίστη είναι το θάρρος να ζει κανείς σαν τα πάντα να συμβαίνουν για το ανώτερο καλό μας και τη διδαχή μας. Έτσι, όποτε αντιστεκόμαστε στην πραγματικότητα ή αντιμετωπίζουμε προκλήσεις, μπορούμε να θυμίζουμε στον εαυτό μας: "καλή τύχη; κακή τύχη; ποιος ξέρει;" Αυτή η προοπτική μπορεί να μας βοηθήσει να χαλαρώσομε περισσότερο γύρω από το θέμα της ζωής, της πίστης και του μυστηρίο. Διότι, απλώς δεν ξέρουμε.

Dan Millman, Η Σοφία του Ειρηνικού πολεμιστή-αποκωδικοποιώντας τον Δρόμο του Ειρηνικού Πολεμιστή, εκδόσεις έσοπτρον

Για το καλοκαίρι =)

http://www.psychanimal.com/

Πώς επηρεάζει τη ράχη σας η τροφή #3

Βιολογική Αξία
Η υγιεινή τροφή καλλιεργείται και παρασκευάζεται με σεβασμό στο περιβάλλον. Εξασφαλίζει υγεία από το χώμα προς τα πάνω, που σημαίνει ότι για τον άνθρωπο που βρίσκεται στην κορυφή της διατροφικής αλυσίδας, υπάρχει η καλύτερη δυνατή βάση για γερούς ιστούς της σπονδυλικής στήλης. Η περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες των αντεπεξέργαστων τροφών είναι μεγαλύτερη και προσφέρουν υψηλότερο επίπεδο ουσιωδών θρεπτικών ουσιών. Η βιολογική αξία –το δυναμικό προσφοράς σε ενέργεια- είναι κι αυτή μεγαλύτερη στις νωπές, οργανικά καλλιεργημένες, ωμές τροφές.
Οι φυτικές ίνες παρέχονται στη διατροφή από τα λαχανικά και τις οπώρες (ιδιαίτερα όταν τρώγονται ωμά) και τα ανεπεξέργαστα δημητριακά, όπως ρύζι, κεχρί, βρόμη και σιτάρι. Το ψωμί από άλευρα ολικής άλεσης είναι καλή πηγή. Αυτές οι τροφές προσφέρουν τον όγκο που βοηθά τις μυϊκές λειτουργίες των εντέρων και προφυλάσσει από τη δυσκοιλιότητα. Ενεργούν επίσης σαν βάση για τα εντερικά βακτήρια που βοηθούν να γίνουν ορισμένες βιταμίνες διαθέσιμες στον οργανισμό μας.
Το πίτουρο που μερικοί άνθρωποι το χρησιμοποιούν για την περιεκτικότητά του σε φυτικές ίνες, συγκρατεί ορισμένα ιχνοστοιχεία, όπως σίδηρος και ψευδάργυρος, και τα εμποδίζει να απορροφηθούν από το σώμα. Επομένως δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείται στη διατροφή σαν μόνη πηγή φυτικών ινών.

Τροφές που καλό είναι να αποφεύγετε είναι:
Ζάχαρη και γλυκαντικά
Η ζάχαρη είναι πανταχού παρούσα στη σύγχρονη διατροφή και κατά συνέπεια οι περισσότεροι άνθρωποι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες. Εκτός από την άμεση κατανάλωση σε ποτέ και τροφές, η ζάχαρη είναι συστατικό τροφών όπως ψωμί, μπισκότα, κονσερβοποιημένα και τυποποιημένα πικάντικα φαγητά, σάλτσες, και επιδόρπια. Σχεδόν σε όλες της τις μορφές –γλυκόζη, μελάσα, σιρόπια, ακόμα και επεξεργασμένο μέλι- η ζάχαρη είναι πολύ συμπυκνωμένη και απορροφάται πολύ γρήγορα. Αυτό είναι δυνατό να δώσει γρήγορα ενέργεια, αλλά η ενέργεια αυτή δε διαρκεί πολύ και η επανειλημμένη τάχιστη απορρόφηση διακόπτει το μεταβολισμό και οδηγεί σε προβλήματα στην ανοσία, σε δυσανεξίες, μυϊκούς πόνους και πόνους στις αρθρώσεις.
Το πρότυπο της υπερβολικής κατανάλωσης ζάχαρης (ιδίως με καφεΐνη στον καφέ, και τσιγάρα) είναι δυνατό να οδηγήσει σε κατάσταση χρόνιας μειωμένης γλυκόζης στο αίμα (η ταχεία απορρόφηση της ζάχαρης υπερτονώνει την έκκριση ινσουλίνης, της ορμόνης που βοηθά στην πέψη της ζάχαρης, πράγμα που κρατά την ενέργεια σε χαμηλά επίπεδα). Σύμφωνα με τον Martin L. Budd συγγραφέα του βιβλίου Low Blood Sugar, αυτή η κατάσταση προξενεί υπεροξύτητα στο στομάχι, μικρή απορρόφηση ασβεστίου και μείωση των επιπέδων ασβεστίου στο αίμα.
Τα χαμηλά επίπεδα ασβεστίου ίσως έχουν σαν αποτέλεσμα οξυθυμία, μυϊκούς σπασμούς και κράμπες, και μείωση του ασβεστίου στα οστά καθώς το ασβέστιο αποδεσμεύεται για να αντιμετωπίσει τις απαιτήσεις των άλλων ιστών. Είναι καλύτερα να αντλούμε τις ανάγκες μας σε ζάχαρη από φρέσκα και ξηρά φρούτα. Τα τεχνητά γλυκαντικά δε συστήνονται καθώς δεν μπορούν να αποκλειστούν οι σωρευτικές τοξικές επιρροές τους.
Άσπρο αλεύρι και επεξεργασμένοι σπόροι
Από πολλές βασικές τροφές σε σπόρους, όπως σιτάρι, ρύζι και κριθάρι έχει αφαιρεθεί ο εξωτερικός φλοιός και το φύτρο κατά την αλεστική επεξεργασία. Μαζί μ’ αυτά έχουν χαθεί και τα πιο θρεπτικά τμήματα που περιέχουν ουσιώδεις βιταμίνες όπως εκείνες του συμπλέγματος Β, μέταλλα, όπως ασβέστιο και ιχνοστοιχεία όπως ψευδάργυρος και χρώμιο.
Η τακτική κατανάλωση άσπρου αλευριού και άλλων επεξεργασμένων σιτηρών είναι δυνατό να οδηγήσει σε ανεπάρκεια θρεπτικών ουσιών που προστατεύουν τη σπρονδυλική στήλη και το νευρικό σύστημα. Επειδή μεγάλο μέρος της φυτικής ίνας χάνεται κατά την επεξεργασία τα προϊόντα αυτά μπορούν να συνεισφέρουν και στη δυσκοιλιότητα.
Η κατανάλωση ανεπεξέργαστων σπόρων – αλεύρι ολικής άλεσης, καστανό ρύζι- ίσως να μην εγγυάται επαρκή θρεπτικότητα, γιατί οι σύγχρονες μέθοδοι καλλιέργειας που χρησιμοποιούν εντομοκτόνα και λιπάσματα για να αυξήσουν τη σοδειά, κάνουν το χώμα να μειονεκτεί σε ουσιόδη στοιχεία όπως μαγγάνιο και σελήνιο. Όπου είναι δυνατό πρέπει να προτιμούνται προϊόντα οργανικής καλλιέργειας.
Αλάτι
Το αλάτι είναι μια άλλη πλατιά διαδεδομένη ουσία στην τροφή. Το αλάτι προστίθεται σε πολλές επεξεργασμένες, κονσερβοποιημένες και τυποποιημένες τροφές, εκτός από την οικιακή χρήση. Το υπερβολικό νάτριο διακόπτει τη ροή του μεταβολισμού, κάνοντας το νερό να κινείται στους διακυτταρικούς χώρους. Διαταράσσει επίσης την ισορροπία των μετάλλων στο αίμα, δημιουργώντας προβλήματα στα επίπεδα καλίου και μαγνησίουα.
Η παλαιά ιδέα ότι το αλάτι χρειάζεται για να προλαμβάνει τις κράμπες δεν είναι απόλυτα ακριβής. Οι μυϊκές συσπάσεις συμβαίνουν όταν υπάρχει διαταραχή στην αντιστοιχεία νατρίου προς κάλιο και συχνά ίσως είναι καλύτερο να συμπληρώνουμε το κάλιο παρά το αλάτι.
Το επιτραπέζιο αλάτι είναι πολύ συμπυκνωμένο και διαταράσσει την ισορροπία των υγρών του σώματος. Το νάτριο που υπάρχει φυσικά στα λαχανικά βρίσκεται σε ισορροπημένη μορφή με το κάλιο επομένως δεν προξενεί προβλήματα.
Τσάι και καφές
Το κυριότερο προβληματικό συστατικό του τσαγιού και του καφέ είναι η καφεΐνη που ανάμεσα στα άλλα είναι δυνατό να εμποδίζει τα πόδια να χαλαρώνουν κατά την κατάκλιση και να προξενεί αϋπνίες με νευρικότητα. Το τσάι περιέχει γύρω στα 50 μιλιγκράμ καφεΐνης ανά φλυτζάνι και ο καφές 100 μιλιγκράμ ανά φλυτζάνι, και για μερικούς ανθρώπους ακόμα και χαμηλά επίπεδα καφεΐνης μπορούν να επέμβουν στην απορρόφηση βιταμινών και μετάλλων.
Σύμφωνα με τους δρες Stephen Davies και Alan Stewart, συγγραφείς του Nutritional Medicine η κατανάλωση αυτών των ροφημάτων μειώνει την απορρόφηση σε σίδηρο σχεδόν κατά το ένα τρίτο της φυσιολογικής του λήψης. Ο σίδηρος είναι σημαντικός για τη δυναμικότητα μεταφοράς οξυγόνου από το αίμα, επομένος τακτική κατανάλωση τσαγιού και καφέ ίσως συνεισφέρει στη φθορά των συνδεκτικών ιστών της σπονδυλικής στήλης.
Οινοπνευματώδη ποτά
Μπίρα, κρασιά και οινοπνευματώδη ποτά επεμβαίνουν στην απορρόφηση των περισσοτέρων βιταμινών –ιδιαίτερα εκείνων του συμπλέγματος Β και της βιταμίνης C- και μερικών μετάλλων. Απολαύστε τα με μέτρο σε κοινωνικές εκδηλώσεις, αλλά κατανοήστε τα αρνητικά αποτελέσματα.
Το ονόπνευμα απαγορεύεται εντελώς σε περίπτωση ραχιαίου πόνου οξείας μορφής. Το τίμημα για τη χαλάρωση ή οποιαδήποτε αναισθητικά αποτελέσματα ορισμένων σκληρών ποτών, είναι να πυροδοτηθεί ακόμα περισσότερο η φλεγμονή.

Πώς επηρεάζει τη ράχη σας η τροφή #2

Τροφή για γερά θεμέλια
Από τους καλύτερους τρόπους για να βοηθήσετε την ανάρρωση ή να εμποδίσετε το ραχιαίο πόνο είναι να εξασφαλίσετε ότι η βασική σας δίαιτα συμπεριλαμβάνει τις φυσικές θρεπτικές ουσίες που χρειάζεται το σώμα σας. Η διατροφή σας θα έπρεπε να σας προμηθεύει όχι μόνο με τα ουσιώδη συστατικά, αλλά να μην περιέχει, όσο είναι δυνατό, πρόσθετα και χημικά κατάλοιπα που επεμβαίνουν στην απορρόφηση μερικών θρεπτικών συστατικών ουσιών ή επιβάλλουν μεγαλύτερο τοξικό φορτίο. Η καθημερινή σας διατροφή χρειάζεται πλήρη τροφή.

Τροφή που μπορεί να δημιουργεί προβλήματα
Υπάρχουν ορισμένες τροφές στην καθημερινή διατροφή πολλών ανθρώπων που είναι δυνατό να δημιουργούν προβλήματα. Υπονομεύουν την υγεία επί μήνες και χρόνια με το να "παραγεμίζουν χωρίς να θρέφουν", φορτώνοντας τους ιστούς του σώματος με τοξικά συμπλέγματα και διακόπτοντας τις διαδικασίες της παραγωγής ενέργειας και της οικοδόμησης ανοσίας.
Στην πραγματικότητα δεν είναι τροφές, γιατί μπορούμε να τα καταφέρουμε τέλεια και χωρίς αυτές. Ωστόσο, μπορούν να χρησιμοποιούνται με μέτρο για να προσθέσουν ποικιλία και ενδιαφέρον στην διατροφή μας, παρόλο που συχνά υπάρχουν πιο θρεπτικές και νόστιμες εναλλακτικές λύσεις.
Αυτές οι μη-τροφές είναι οι τροφές που έχουν "σηκώσει κόκκινη σημαία"-και πρέπει να τις προσεγγίζετε με προσοχή και μόνο αν είστε υποχρεωμένοι να το κάνετε.

Πώς επηρεάζει τη ράχη σας η τροφή #1

• Η τροφή μας προσφέρει ενέργεια για την δραστηριότητα των μυών. Η ανεπαρκής ενέργεια οδηγεί σε αδυναμία και σε πόνο των αρθρώσεων.
• Προσφέρει τις πρώτες ύλες για την οικοδόμηση των συνδετικών ιστών, μυών, συνδέσμων και οστών. Αν η ποιότητα των υλικών αυτών δεν είναι καλή ούτε οι ιστοί που οικοδομούνται είναι καλοί.
• Προσφέρει βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, που βοηθούν την εξουδετέρωση των άχρηστων προϊόντων του μυϊκού μεταβολισμού. Ατελής διάσπαση και αποβολή των άχρηστων προϊόντων ενθαρρύνει τη λίμνασή τους στους συνδετικούς ιστούς και κατά συνέπεια μείωση της λειτουργίας τους και προδιάθεση σε φλεγμονές.

Η ικανότητα του σώματός μας να χρησιμοποιεί την τροφή μας για να εκπληρώσει αυτούς τους ρόλους εξαρτάται, φυσικά, από υγιή πέψη και σωστή ποιότητα τροφής.

Πώς βοηθά τη ράχη σας η σωστή διατροφή;

Υπάρχουν τρεις κύριοι τρόποι με τους οποίους η προσοχή που δίνετε σ' εκείνα που τρώτε και που δεν τρώτε μπορεί να βοηθήσει να χειριστείτε τους ραχιαίους πόνους.

Ποιότητα

Εξασφαλίστε ότι η τροφή που χρησιμοποιείτε στη βασική διατροφή σας προσφέρει ποικιλία και ποιότητα που θα σας δώσουν επαρκή ποσότητα πρώτων υλών οι οποίες χρειάζονται για υγιείς ιστούς.

Καθαρισμός

Είναι δυνατόν με τη νηστεία και τα ελεγχόμενα προγράμματα διατροφής να βοηθήσετε το σώμα στις λειτουργίες καθαρισμού και αποβολής. Τέτοια προγράμματα ίσως βοηθούν τη διπλή λειτουργία εξουδετέρωσης και αφαίρεσης των προϊόντων οξείδωσης, των συνθέσεων των ελεύθερων ριζών. Οι ελεύθερες ρίζες δεν καταστρέφουν μόνο τους ιστούς, αλλά είναι δυνατόν να εμποδίζουν τη λήψη ουσιωδών θρεπτικών στοιχείων. Ένα τέτοιο πρόγραμμα μειώνει επίσης την έκθεσή σας σε τροφές στις οποίες έχετε δυσανεξία.

Αποσπάσματα

"Δεν υπάρχει ανάγκη να ψάχνετε -τα επιτεύγματα δεν οδηγούν πουθενά. Δεν έχει καμία σημασία, να είσαστε λοιπόν χαρούμενοι τώρα! Η αγάπη είναι η μόνη πραγματικότητα στον κόσμο, γιατί, βλέπετε, τα πάντα είναι Ένα. Και οι μόνοι νόμοι είναι το παράδοξο, το χιούμορ και η αλλαγή. Δεν υπάρχει πρόβλημα, ποτέ δεν υπήρξε και ποτέ δεν θα υπάρξει. Ελευθερωθείτε από την πάλη σας, πετάξτε μακρυά τις έγνοιες σας και αφεθείτε μέσα στον κόσμο. Δεν υπάρχει λόγος να αντιστέκεστε στη ζωή- κάντε απλά ό,τι καλύτερο μπορείτε. Ανοίξτε τα μάτια σας και δείτε ότι είσαστε πολύ περισσότερα από αυτό που φαντάζεστε. Είσαστε ο κόσμος, είσαστε το σύμπαν -είσαστε ο εαυτός σας και όλοι οι άλλοι μαζί! Αυτό είναι το θαυμαστό Παιχνίδι του Θεού. Ξυπνήστε, ξαναβρήτε το χιούμορ σας. Μην ανησυχείτε, απλά να είσαστε ευτυχισμένοι. Είσαστε ήδη ελεύθεροι!"

Dan Millman

Επίλογος

Ένα βιβλίο μπορεί να γίνει πηγή έμπνευσης, να διευρύνει τους ορίζοντές μας, να μας θυμίσει αυτά που ήδη γνωρίζουμε -όμως η πραγματική μεταμόρφωση απαιτεί προσπάθεια για μια ολόκληρη ζωή.
Η ζωή και η άσκηση του ειρηνικού πολεμιστή συνοψίζονται σε μια λέξη: δράση -το να είσαι χρήσιμος στους άλλους. Στα μάτια του Πνεύματος λίγα πράγματα μετρούν. Αυτό που δίνεις, αυτό και θα λάβεις. Πράξη σημαίνει κατανόηση. Και μπορείς να πραγματώσεις οτιδήποτε αρκεί να έχεις τη θέληση και το κουράγιο να το κάνεις.
Φυσικά κάνουμε λάθη -έτσι μαθαίνουμε. Όλοι έχουμε το δικό μας "Σωκράτη". Είναι ο ανώτερος εαυτός μας. Γι αυτό αφήστε να σας οδηγήσει ό,τι καλύτερο έχετε μέσα σας. Κάθε στιγμή, αν ρωτήσετε "τί θα έκανε τώρα ο ανώτερος εαυτός μου;", θα μάθετε ποιος είναι ο σωστός δρόμος. Εμπιστευτείτε τον εαυτό σας. Εμπιστευτείτε το ρεύμα της ζωής. Εσείς οι ίδιοι είστε ο πνευματικός οδηγός που περιμένατε.
Λένε ότι υπάρχει μονάχα ένα Ταξίδι, αλλά πολλοί δρόμοι. Σας εύχομαι καλό δρόμο στο μονοπάτι που διαλέξατε, για το Ταξίδι στο οποίο είμαστε όλοι συνοδοιπόροι.



Dan Millamn ~ Ο δρόμος του Ειρηνικού Πολεμιστή

Tσιμέντο στο τσιμέντο

Μάλλον το τσιμέντο δεν είναι αρκετό στην πρωτεύουσα, γι αυτό το ΥΠΕΧΩΔΕ αποφάσισε να αποχαρακτηρίσει έκταση 25 στρεμμάτων και να ρίξει μπετόν 75.000 τμ κοντά στο αρχαιολογικό άλσος της Ακαδημίας Πλάτωνος.

Η περιοχή υποτίθεται ότι προοριζόταν για πράσινο και αλάνες, αλλά τα 200 εκατ. ευρώ που αξίζει ο τσιμεντοποιημένος χώρος μοιάζουν αρκετά για να αγοράσουν συνειδήσεις. 23 χρόνια πριν το ΥΠΕΧΩΔΕ και η νομαρχία αποφάσισαν ότι στην περιοχή θα χτίζονταν εκκλησία και θα δημιουργούνταν αθλητικές εγκαταστάσεις. Η απόφαση φαίνεται ότι έμεινε απλά απόφαση. Και τώρα το θέμα βρίσκεται ήδη στα έγγραφα για άμεση υπογραφή του υπουργού κ. Γ. Σουφλιά.

Σε εποχές που οι ίδιοι οι πολίτες δεντροφυτεύουν μόνοι τους ό,τι ελάχιστο έχει απομείνει σε αυτή την πόλη για να δεντροφυτευτεί, διαμαρτύρονται, καταλαμβάνουν πάρκα και εκμεταλλεύονται κάθε ελεύθερο χώρο αναζητώντας λίγο πράσινο, η Πολιτεία αντί να εμπνευστεί και να "συγκινηθεί" συνεχίζει ακάθεκτα να τσιμεντοποιεί τα πάντα. Με τέτοιου είδους βήματα σκοπεύει ο κος Σουφλιάς να δημιουργήσει υπουργεό Περιβάλλοντος;

πηγή: bionews τεύχος Απριλίου

Κι εγώ φιλαράκο από πού θα περάσω;

Η πεζοπορεία είναι απ τις καλύτερες ασκήσεις. Γυμνάζει όλο το σώμα και έχει πολλά ευεργετικά για την υγεία. Καλό όμως είναι να υπάρχουν υποδομές και μέρη μέσα στις πόλεις γα να μπορούμε να περπατάμε. Συχνά προτιμώ να πηγαίνω περπατώντας στους προορισμούς μου, έχω δει διάφορα παράξενα και παράλογα στους δρόμους. Οι φωτογραφίες όμως που παραθέτω μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση. Είναι ένα αυτοκίνητο παρκαρισμένο κάθετα πάνω στο πεζοδρόμειο και ένα μηχανάκι μπροστά του... ο δρόμος έχει αρκετό νερό από βροχή (στην δεύτερη φωτογραφία δεν φαίνεται καλά, αλλά ήταν σαν λιμνούλα για να περάσεις) και δεν μπορείς να μεταβείς εύκολα από το πεζοδρόμειο σε αυτόν. Μόλις μερικά μέτρα πιο κάτω υπάρχει μία μηχανή ένα τζιπάκι που πάλι καλύπτουν όλο το πεζοδρόμειο.

Την ημέρα που βγήκαν οι φωτογραφίες, ήμουν πεζή, χωρίς αποσκευές ή ό,τι άλλο και το περπάτημα σε αυτό το σημείο ήταν πολύ δύσκολο για εμένα. Δεν κατάφερα να περάσω χωρίς να βραχώ και δεν καταλαβαίνω τι στο καλό γίνεται στους δρόμους. Τί θα γινόταν ένα ΑμεΑ εκεί; Τί θα γινόταν μία μητέρα με παιδικό καρότσι, μία κυρία με καρότσι από ψώνια;

Ο σεβασμός δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.. καλό είναι να σκεφτόμαστε πριν από κάθε μας πράξη. Καλό είναι να αποκτήσουμε παιδεία και οδική αλλά και γενικότερη.

Η υπερβολή δεν μας κάνει καλό επειδή..

Ο τρόμος και ο υπερβολικός στοχασμός προκαλούν την απώλεια της ενέργειας Yin με αποτέλεσμα την αστάθεια της υγείας του ασθενή.
Η υπέρμετρη θλίψη, τραυματίζει τα εσωτερικά όργανα, προκαλώντας την εξάντληση της ζωτικής ενέργειας και μακροπρόθεσμα τον θάνατο.
Η υπερβολική χαρά, προκαλεί τον διασκορπισμό της ενέργειας και την ανικανότητά της να αποθηκευτεί.
Η μελαγχολία, εμποδίζει την ζωτική ενέργεια από το να κίνειται στους μεσημβρινούς του σώματος φυσιολογικά.


H ευδαιμονία είναι κομμάτι της φύσης σου. Δεν είναι κάτι που θα κατακτήσεις. Δεν είναι κάτι που θα φτάσεις. Γεννιέσαι μ' αυτήν.

Στον δρόμο προς τη Θεσσαλονίκη

Πειραιάς ~ Pireus

Πνύκα =)

Κάτι που απλά θέλησα να μοιραστώ

Πάντοτε προσπαθούσα να βλέπω την ζωή θετικά. Να είμαι αισιόδοξη. Όμως, όταν το έμαθα πάγωσα. Ήμουν μικρή τότε. Δεν γνώριζα, δεν ήξερα, δεν είχα τα εφόδια να σκεφτώ. Κανείς γύρω μου δεν γνώριζε κάτι παραπάνω. Ήμουν έφηβη και σαν να μην έφτανε η συγκινησιακή μου έκρηξη, ο κόσμος που κατέρρεε γύρω μου, οι συγκλονιστικές αλλαγές σε προσωπικό, κοινωνικό επίπεδο, έμαθα πως είχα ένα πρόβλημα υγείας.

«Σκέψου θετικά», έλεγα στον εαυτό μου «θα κάνεις ό,τι σου πει ο γιατρός και θα περάσει». Το πρόβλημά μου; Μέσα στην εφηβεία μου, ο οργανισμός μου, αποφάσισε να μου κάνει ένα εξαιρετικό δώρο, να με βοηθήσει να φτάνω ψηλά. Όμως οι μύες μου ήταν λιγάκι νωχελικοί και δεν ακολούθησαν την γεμάτη όρεξη ανάπτυξη της σπονδυλικής μου στήλης. Έτσι έπαθα κάτι, που όταν το άκουσα για πρώτη φορά, με έπιασαν γέλια… κύφωση … τί ήταν αυτό το «κύφωση»; Η παιδίατρος μου εξήγησε.. μου είπε πως είχα μία μικρή καμπουρίτσα και πως έπρεπε να πάω σε ορθοπεδικό.

Θυμάμαι τον πατέρα μου να μου κρατάει το χεράκι, πελαγωμένος και να μου λέει «μην φοβάσαι, σε όλους μπορεί να συμβεί», αλλά κι εκείνος φοβόταν. «Ναι», του είπα «εμείς όμως θα το κάνουμε καλά», κάποιος έπρεπε να δώσει και σε εκείνον θάρρος, γιατί οι γονείς πονάνε και αρρωσταίνουν διπλάσια όταν πονάνε και αρρωσταίνουν τα παιδιά τους.

Πήγα στον ορθοπεδικό, η όλη διαδικασία ήταν κωμικο-τραγική. Με εξέτασε ο άνθρωπος και λέει «Πωπω μία καμπούρα»… εντάξει, αυτή η αντίδραση με έκανε να νιώσω αμήχανα, σχεδόν τρομαχτικά.. από το «μια μικρή καμπουρίτσα» φτάσαμε στο «πωπω μια καμπούρα». Με τα πολλά, μου είπε, ότι ήμουν μικρή και μπορούσαμε να το φτιάξουμε. Έπρεπε όμως να αποκτήσω άλλον ένα… κηδεμόνα.

Για όσους δεν ξέρουν, ο κηδεμόνας είναι ένα άκαμπτο πράγμα, κάτι σαν νάρθηκας που μπαίνει στον θώρακα και την κοιλιά σου, αφήνει λιγάκι περιθώριο στο στήθος σου, κλείνει με μεγάλα λουριά στην σπονδυλική στήλη και έχει κάτι προεκτάσεις που στηρίζονται στους ώμους. Αυτό το μηχάνημα, ήμουν υποχρεωμένη να το φοράω, 23 ώρες την ημέρα. Έτσι, θα γινόμουν καλά.

Μετά βέβαια από ένα κάρο άβολες ακτινογραφίες, κατέληξα στο μέρος όπου θα μου έφτιαχναν το μηχάνημα αυτό. Το φτιάξαμε μετά από μία πολύ άβολη διαδικασία, και πληρώνοντας ένα κάρο χρήματα για μία αηδία που με έκανε να υποφέρω, να πονάω και τελικά δεν με βοήθησε σε τίποτα.Το σχολείο ήταν μία καθημερινή κόλαση. Οι συμμαθητές έβρισκαν αστείο το γεγονός ότι δεν μπορούσα να κουνήσω το κυρίως σώμα μου. Αν έπεφτε το στυλό μου, αν λυνόταν το κορδόνι, δεν δεχόταν κανείς να βοηθήσει… «έλα τώρα που θα σκύψω να σου δέσω τα κορδόνια»… όμως οι δυσκολίες δεν ήταν αυτές. Όσο το να κάτσω σε μία ξύλινη καρέκλα με αυτό το πράγμα, να πιάσω κάτι, να ξαπλώσω να κοιμηθώ..

Κι όμως, τώρα που το ξανασκέφτομαι, τα πήγα καλά. Κατάφερα να αντέξω για λίγο παραπάνω από έναν χρόνο. Ήταν δύσκολο, αλλά προσπάθησα. Μέχρι που δεν γινόταν άλλο. Μέχρι που το τελευταίο απόθεμα δύναμης και αισιοδοξίας στέρεψε. Και μου ήταν πραγματικά αδιανόητο να μην είμαι αισιόδοξη...

Πήγα σε άλλον, ορθοπεδικό. Μου είπε να φοράω την κηδεμόνα για 8 αντί για 23 ώρες.. προσπάθησα για λίγους μήνες.. αλλά και πάλι.. μου ήταν δύσκολο. Ξαναπήγα στον ορθοπεδικό και του ζήτησα να με παραπέμψει σε γυμναστήριο, σε κολυμβητήριο σε ασκήσεις τέλος πάντων που θα βοηθούσαν την γλυκειά μου καμπουρίτσα χωρίς να υποφέρω από αυτό το μηχάνημα. Μου είπε, πως αν δεν φορούσα αυτόν τον δυνάστη, θα έπρεπε να κάνω εγχείριση. Βέβαια, μου είπε πως σε τέτοια εγχείριση υπήρχαν πιθανότητες παράλυσης. Φυσικά, τρομοκρατήθηκα… πήγαινα 3η γυμνασίου ή 1η λυκείου και ο φόβος της παράλυσης, δεν ήταν κάτι που ήθελα να σκέφτομαι.

Είχα πολλά όνειρα εκείνες τις χρονιές. Όπως κάθε έφηβος, είχα σχέδια και όνειρα για να αφήσω το αποτύπωμά μου στον κόσμο. Ήθελα να αλλάξω τον κόσμο και η σκέψη μίας εγχείρισης και μιας παράλυσης, δεν ήταν κάτι που θα ήθελα να σκέφτομαι ούτε σαν ενδεχόμενο.

Έφυγα απ τον ορθοπεδικό.. δεν ξαναπήγα σε κανέναν γιατρό για την πλάτη μου. Φοβόμουν, κλείστηκα στον εαυτό μου και με έπεισα πως δεν φτιάχνετε. Έτσι, έκανα πως δεν έχω πρόβλημα, με την ελπίδα πως θα βαριόταν και θα έφευγε. Δεν έφυγε όμως. Ήταν πάντα εκεί. Μου έλεγε όσο πιο γλυκά μπορούσε ότι χρειαζόταν βοήθεια, αλλά δεν ήθελα να το ακούσω. Φοβάμαι, του έλεγα, και εκείνο σιωπούσε και με παρηγορούσε. Πολλές φορές ούσα ράκος από κούραση και από κοροϊδίες γύρω από την καμπούρα μου, είχα τον εαυτό μου να με παρηγορεί. Οι γονείς μου, κουράστηκαν να προσπαθούν και έβλεπα πως τους πονούσε αυτό το θέμα.

Καθώς περνούσαν όμως τα χρόνια, άρχισα να αλλάζω. Άρχισα να διαβάζω, να μαθαίνω.. έκανα νέους φίλους και αυτοί με μύησαν σε έναν άλλον κόσμο. Μετά από πολύωρες συζητήσεις περί φόβων, πόνων μου έδωσαν να καταλάβω πως υπάρχουν πολλές μορφές ίασης. Μιλήσαμε για κοσμική, συμπαντική ενέργεια που θεραπεύει, για ρέικι, για ένα σωρό θεραπείες, άσχετες βέβαια με την πλάτη μου. Μιλήσαμε για την δύναμη της θέλησης και της πίστης, και της αγάπης και της υπομονής. Ναι, άρχισα πραγματικά να γίνομαι ένας νέος άνθρωπος μετά από αυτές τις συζητήσεις. Έτσι λοιπόν, με την συνοδεία ενός πραγματικά υπέροχου φίλου, πήγαμε σε μία έκθεση εναλλακτικών θεραπειών. Είδα και άκουσα πράγματα για ενδιαφέροντα θέματα, όπως για την γιόγκα, την κρυσταλοθεραπεία, την αρωματοθεραπεία, βοτανολογία … μετά την ανακάλυψη αυτού του γοητευτικού μονοπατιού, αποφάσισα να αρχίσω να μαθαίνω περισσότερα. Να δω τι συμβαίνει πέρα από την τρομαχτική -για εμένα- παραδοσιακή ιατρική.

Πέρυσι, με τον ίδιο υπέροχο φίλο ξαναπήγαμε σε μία τέτοια έκθεση. Και εκεί ήρθα σε επαφή με έναν τελείως νέο κόσμο, αυτόν της χειροπρακτικής. Δεν ήξερα ακριβώς τί είναι, αλλά είδα το φυλλάδιο και μου κίνησε την περιέργεια. Δεν ξέρω πως κατάφερα να φτάσω μέχρι την καρέκλα του χειροπράκτη και πως κατάφερα να συζητήσω μαζί του. Μου είχαν κοπεί τα πόδια. Και μόνο η ιδέα του ότι θα υπέβαλα τον εαυτό μου πάλι σε όλες αυτές τις μάταιες προσπάθειες και θα ξαναπλημμύριζα με απατηλές ελπίδες, μου έφερνε ζάλη.

Μου πήρε 10 μήνες, για να αποφασίσω να ακολουθήσω το μονοπάτι της χειροπρακτικής. Δέκα μήνες συνεχούς σκέψης, φόβου, πανικού. Κι αν αποτύχω πάλι; Ίσως αυτή είναι η τελευταία μου ευκαιρία. Δεν μπορώ να αντιμετωπίσω άλλη μία αποτυχία. Όχι μετά, από τόσα χρόνια με τον κηδεμόνα, μετά από αποτυχημένες προσπάθειες σε γυμναστήρια και τόσα άλλα μικρά καθημερινά βασανιστήρια.
Κι όμως, βρήκα το θάρρος να παλέψω με αυτόν τον φόβο,. Αποφάσισα και έκανα το επόμενο βήμα. Προσπάθησα κι ας είχα τον φόβο της αποτυχίας, σταμάτησα να κρύβω το κεφάλι μου στην άμμο. Σταμάτησα να υποκρίνομαι πως δεν έχω πρόβλημα.

Παιχνιδίσματα με τον Ήλιο στην Πνύκα #2

Παιχνιδίσματα με τον Ήλιο στην Πνύκα

ΣΥΝΑΝΤΗΣEIΣ ΥΓΕΙΑΣ (HEALTH TALKS)

ΣΥΝΑΝΤΗΣEIΣ ΥΓΕΙΑΣ (HEALTH TALKS)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΓΕΙΑΣ - HEALTH TALKS
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ OMIΛΙΩΝ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΝ
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2009

Ανοίγουμε το νέο κύκλο “HEALTH TALKS 2009” και σας
προσκαλούμε να παρακολουθήσετε τις ανοιχτές για το κοινό, ενημερωτικές
ομιλίες - παρουσιάσεις στο πλαίσιο των συναντήσεων υγείας.

Είσοδος ελεύθερη - Δηλώστε άμεσα τη συμμετοχή σας!

04/02 Γνωριμία με το Shiatsu
Aποκτήστε ζωτικότητα, κινητικότητα και βαθιά χαλάρωση
11/02 Η σχέση των δύο φύλων
18/02 Ενεργοποίηση των chakras μέσω της δύναμης
του Reiki - Βιωματικό - Διαλογισμός
25/02 Εργονομία και Χειροπρακτική
04/03 Χαρίστε στο σώμα σας υγεία και ομορφιά
11/03 Γνωριμία με τη Ρεφλεξολογία
Θεραπεία μέσω της επαφής με το πέλμα


ΧΩΡΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΝ
THE THERAPY SHOP
(Λ. Πανόρμου 60 Αθήνα, έξοδος μετρό στάση Πανόρμου)
Ώρα έναρξης των παρουσιάσεων: 19.00 μ.μ.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας γι’ αυτό δηλώστε έγκαιρα τη
συμμετοχή σας στα τηλέφωνα: 210 6993903 - 210 6993995
Υπεύθυνοι Επικοινωνίας:
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΡΥΩΝΗΣ Τηλ.: 6948 509300
ΕΛΕΝΑ ΑΘΑΝΑΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ Τηλ.: 6977 914300
http://www.therapyshop.gr/

sales@therapyshop.gr

ΠΑΖΑΡΙ ΒΙΒΛΙΟΥ 2009

ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ
6 έως 15 Φεβρουαρίου 2009

Για 14η συνεχή χρονιά,
από τον ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΚΔΟΤΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ,
υπό την αιγίδα του ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ του ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ, θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Κλαυθμώνος το μεγάλο ΠΑΖΑΡΙ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ας επισκεφθούμε, λοιπόν, αυτό το Παζάρι Βιβλίου, όπου μπορούμε να βρούμε μικρούς θησαυρούς, με ελάχιστα χρήματα, συνδυάζοντας και έναν μικρό περίπατο στο κέντρο της πόλης, συντροφιά πάντα με τη γνώση από τον μαγευτικό κόσμο του Βιβλίου, με το σύνθημα: «Υιοθετήστε ένα βιβλίο, για να μην πολτοποιηθεί!»

Το ΠΑΖΑΡΙ ΒΙΒΛΙΟΥ 2009, 6 έως 15 Φεβρουαρίου, θα λειτουργεί καθημερινά από τις 10:00 το πρωί μέχρι τις 21:45 το βράδυ.

http://www.sekb.gr/Default.aspx

Ελεύθερος Άνθρωπος Μέλος της Κοινωνίας

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι απόψεις μου ειναι ουτοπικές για την κοινωνία... για εμένα, ουτοπική είναι η κοινωνία και όχι οι απόψεις μου. Η πραγματικότητα έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα επιτρεπτά όρια... δεν ξέρουμε πια τί είναι αλήθεια, τί είναι λογικό, παράλογο, σωστό ή λάθος. Η κοινωνία ασθενεί.. όχι όσοι σκέφτονται διαφορετικά.
Δεν ταιριάζουμε στα στανταρ της κοινωνίας, όχι γιατί δεν μπορούμε, αλλά γιατί ξέρουμε πως είναι αρρωστημένα και δεν μας ταιριάζουν. Ο μέσος όρος, η κοινή γνώμη και όλα αυτά είναι ανύπαρκτα. Όλοι μας είμαστε διαφορετικοί. Οφείλουμε να είμαστε διαφορετικοί, ως άνθρωποι. Όπως κανένα κλαδί δέντρου δεν είναι ίδιο με το άλλο, έτσι και όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι με τους άλλους.
Είμαστε σε θέση να κάνουμε τόσα, κι όμως αρεσκόμαστε στο να είμαστε παθητικοί δέκτες ή όταν αποφασίζουμε να κάνουμε κάτι αναλωνόμαστε σε φωνές, κραυγές και ιαχές (ή στην βία, στην χειρότερη περίπτωση) που δεν μας αποφέρουν αποτελέσματα, παρά μόνο εκτόνωση. Πιο εύκολα θα βρίζαμε κάποιον με τον οποίο έχουμε πρόβλημα, ή θα τον χτυπούσαμε παρά θα λύναμε το πρόβλημά μας με τον διάλογο. Έχουμε το πλεονέκτημα της κατανόησης, της υπομονής, της αγάπης και παρ όλα αυτά αποφασίζουμε πως το καλύτερο για εμάς είναι το να ζούμε σε άγρια κατάσταση. Ο θυμός κατακλύζει το σώμα σου και είσαι έρμαιό του... γίνεσαι όπως η κοινωνία σου είπε πως είναι οι "παρεξηγημένοι", "οι κακοί" δεν είσαι εσύ.. είσαι αυτός που σου επιβάλει η κοινωνία (κοινωνικό ασυνείδητο) να είσαι. Δεν είσαι ποτέ εσύ.. δεν διαφέρεις ποτέ και πουθενά. Άλλαξέ το αυτό. Σπάσε τα δεσμά σου.. διεκδίκησε αυτά που αξίζουν για εσένα και δώσε μάχη για ό,τι σε εμπνέει. Δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες. Μην αναλώνεσαι όμως σε άσκοπες μάχες, σε μαζικά παραλληρήματα... αγωνίσου με σωστό τρόπο. Με τον τρόπο δηλαδή που σου υποδηλώνει η καρδιά σου.. τότε και μόνο τότε θα είσαι ελεύθερος άνθρωπος.

Under the Sky ~ Ουρανοφωτογραφίες

Ζήτησε και θα σου δoθεί

Υπάρχει ένα ρητό που λέει "όταν θέλεις κάτι πολύ όλο το σύμπαν συνομοτεί για να το κατακτήσεις" ή κάτι τέτοιο =). Ωραίο ρητό, μία καλή ερώτηση είναι αν πιστεύω σε αυτό το ρητό.. η αισιόδοξη πλευρά μου - αυτή που μου δίνεις συνήθως το κουράγιο για ατελείωτες περιπλανήσεις σε πολλά και διάφορα μονοπάτια- λέει πως ισχύει. Η μηδενιστική μου όμως, πλευρά έχει τις αντιρρήσεις της.

Πιστεύω στο πεπρωμένο.. και όχι τόσο στις συμπτώσεις. Παρ όλα αυτά, πιστεύω στην τύχη, ή καλύτερα την καλοτυχία =). Όταν σκέφτεσαι θετικά, προσελκύεις θετικές ενέργειες γύρω σου. Όταν λοιπόν η αισιόδοξη πλευρά μου αναλαμβάνει τα ηνία, ξέρω πως όλα θα πάνε καλά. Ξέρω πως αν ζητήσω κάτι με όλη μου την καρδιά, και αυτό που θέλω έχει λογικό, τότε θα συμβεί. Κάποιοι αυτό το ονομάζουν προσευχή, ίσως και να είναι.

Δεν προσεύχομαι συχνά. Ξέρω πως ο Θεός υπάρχει, το νιώθω, το διαισθάνομαι. Ξέρω όμως πως δεν είναι υπεύθυνος για αυτά που συμβαίνουν σε εμένα και σε εσένα. Κατηγορούμε τον Θεό για τα αρνητικά που βιώνουμε, που βλέπουμε, που έχουν συμβεί.. αλλά ποτέ δεν τον ευχαριστούμε. Αυτή είναι η ιδανική σχέση, ανθρώπου και Θεού; Δεν σε ξέρω, δεν με ξέρεις, εσύ φταις για όλα, εγώ είμαι αθώος αμνός... άρα η μιζέρια μου συνεχίζεται χωρίς ποτέ να σταματάει..

Πιστεύω πως οι προσευχές δεν πάνε προς τον Θεό. Εσύ επιλέγεις που θα καταλήξουν οι προσευχές σου. Όταν "προσεύχομαι" για προσωπική υγεία, δεν θα την ζητήσω από κάποιον Θεό. Θα ζητήσω από την ζωτική ενέργεια που υπάρχει παντού γύρω μας, να περάσει μέσα από εμένα, ή θα ζητήσω βοήθεια από τους οδηγούς μου ή τους φύλακες άγγελούς μου. Όταν θα "προσευχηθώ"για την δική σου προσωπική υγεία, θα την ζητήσω από τους δικούς σου οδηγούς, ή φύλακες, προστάτες ή όπως αλλιώς θέλεις να τους πεις.

Το να προσεύχεσαι απρόσωπα, σε έναν Θεό, βοηθάει πολύ. Γιατί, ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν πιστεύεις στην προσευχή. Την κάνεις επειδή έτσι σε έμαθαν, την κάνεις επειδή όλες οι άλλοι μέθοδοι δεν έπιασαν, την λες για να την πεις. Έτσι λοιπόν, μία απρόσωπη προσευχή, για τον Θεό, βοηθάει.. γιατί δεν μπορείς να κατηγορήσεις τον Θεό επειδή δεν σε άκουσε. Μπορείς όμως να πεις πως "οι προσευχές δεν πιάνουν".

Πότε ζήτησες κάτι με την καρδιά σου; Ακόμη και όταν μιλάμε στον εαυτό μας, είτε μέσω των σκέψεών μας ή με την ομιλία μας.. ποτέ δεν του ζητάμε κάτι με την καρδιά μας. "Θέλω να διαβάζω περισσότερο, θέλω να αδυνατίσω, θέλω να παχύνω, να ψηλώσω, να ομορφύνω"... "θέλω ό,τι δεν μπορώ να γίνω για να νιώθω πως ανήκω κάπου, που στην ουσία δεν ανήκω".. Δοκίμασες ποτέ να πεις στον εαυτό σου "ξέρω πως σου ζητάω πολλά, αλλά βοήθησέ με να τα καταφέρουμε"; Δοκίμασες να πεις στον εαυτό σου.. "ξέρω πως σε καταπονώ κάθε μέρα, αλλά όταν τελειώσω μαζί σου, θα είσαι πραγματικά όσο όμορφος νιώθω πως είσαι"; Και αν τα έκανες αυτά, πώς ανταποκρίθηκε ο εαυτός σου; Υπάρχει πολύ δύναμη μέσα μας όταν κάνουμε τον κόπο να κοιτάξουμε εκεί. Υπάρχει πολύ δύναμη γύρω μας, όταν κάνουμε τον κόπο να κοιτάξουμε εκεί. Άρα γιατί νιώθουμε συνεχώς αδύναμοι και μόνοι; Γιατί δεν ξέρουμε να ζητάμε, και όταν ζητάμε, ζητάμε λάθος πράγματα.

Αναλλωνόμαστε στο να κατηγορούμε τους άλλους γύρω μας, είτε αναφερόμαστε σε κάποιους γενικότερα ή σε κάποιο κοινωνικό σύνολο. Όλοι έχουν ευθύνες, εκτός από εμάς. Πότε ήταν η τελευταία φορά που ζήτησες συγνώμη; Πότε ήταν η τελευταία φορά που ζήτησες συγνώμη στον εαυτό σου;
Μία παλιά μου φίλη, μου διάβασε κάποτε μία φράση που της είχε κάνει εντύπωση... "βάζε πάντα στόχο το φεγγάρι, ακόμη κι αν αποτύχεις θα είσαι πάντα κοντά στα αστέρια". Ζήτησε.. ζήτησε κάτι με σύνεση.. μην ζητήσεις χρήματα και ομορφιά.. αυτά έρχονται και φεύγουν και στην ουσία μετρούν λιγότερο από οτιδήποτε. Ζήτησε αγάπη, υγεία, εσωτερική ομορφιά.. ζήτα τα ίδια για εσένα και για τους άλλους.. μην ντρέπεσαι.. μίλα στον Θεό, όποτε νιώθεις πως θες να το κάνεις. Μίλα στον φύλακα άγγελό σου.. είναι πάντα δίπλα σου και σε βοηθάει όπως και όσο μπορεί. Μίλα και σε εμένα, γιατί δεν θα σου έγραφα, αν δεν ήθελα να σε ακουσω =).

Γεύσεις απ το Χωριό μου ~ Tastes from my village

Εν Δελφοίς