Και στα Ελληνικά
Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008
Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008
Γιατί "κυάμων απέχου";
Μία από τις πυθαγορικές αρχές είναι η αποχή από τα κουκιά. Γιατί όμως η αποχή από τα κουκιά είναι τόσο σημαντική;
Στις σημειώσεις του βιβλίου του Ιάμβλιχου "Πέρι Πυθαγορικού Βίου" υπάρχει η εξής αναφορά.
[...]Η πιο γνωστή πυθαγορική αρχή είναι η αποχή από τα κουκιά, ειδικά τα φρέσκα και κυρίως τα μελανόχρωμα, των οποίων η οργαβική σύσταση (τόσο του ίδιου του καρπού όσο και της γύρης που έχουν τα λουλούδια πριν γίνουν καρποί) περιέχει στοιχεία που ομοιάζουν με αυτά του ανθρωπίνου αίματος, με αποτέλεσμα κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες (κληρονομικά χαρακτηριστικά) να προκαλούν κυάμωση [αλλεργική αντίδραση, αιμολυτική αναιμία, "φουσκωμα και διαταραχή", που μπορεί μάλιστα να είναι θανατηφόρα.]
Για τον λόγο αυτό και η θεά Δήμητρα, θέλοντας να ανταμείψει τους Φενεάτες της Αρκαδίας για τη φιλοξενία που της προσέφεραν, τους έδωσε όλων των ειδών τα όσπρια, αλλά τους απαγόρευσε να σπέρνουν κουκιά. [Σύμφωνα με τον Παυσανία, ο πρώτος που τόλμησε να σπείρει "ακάθαρτα" κουκιά ήταν κάποιος Κυαμίτης, του οποίο το ιερό βρίσκεται κοντά στον Κηφισό ποτομά. Παρόμοια στάση, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, φαίνεται να τηρούσαν και οι Αιγύπτιοι, οι οποίοι "δεν τα σπέρνουν στη χώρα τους, και όσα φυτρώνουν, ούτε ωμά τα τρώνε ούτε μαγειρεμένα και μάλιστα οι ιερείς δεν θέλουν καν να τα δουν γιατί λένε ότι δεν είναι καθαρά όσπρια" )Ηροδότου Ιστορίαι, Β 37, 5).
Σύμφωνα με τους αρχαίους, οι γερτοί μίσχοι των κουκιών υποδεικνύουν στις ανθρώπινες ψυχές το δρόμο από τον κάτω κόσμο στον αποπάνω και για τον λόγο αυτό σε πολλές περιοχές (Λακρίδα, Θράκη, Κρήτη, Αμοργός, Κύπρος) χρησιμοποιούσαν τα κουκιά για μαντικούς σκοπούς (κυαμομαντεία: ρίξιμο των κουκιών πάνω σε μία επιφάνεια και ερμηνεία των σχημάτων που σχηματίζει η διάταξή τους με το παίσιμο).
Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008
ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ για τους ΜΥΘΟΥΣ για την ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ
ΜΥΘΟΣ 1ος
«Τι πήγες κι έδωσες αίμα; Κανόνισε να σου συμβεί τίποτε καμιά μέρα. Εγώ, πάντως δεν εμπιστεύομαι κανέναν όσον αφορά την υγεία μου.»
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Η ασφάλεια και η υγεία του δότη είναι απόλυτα εξασφαλισμένες. Ο υποψήφιος υποβάλλεται σε πλήρη ιατρικό έλεγχο που περιλαμβάνει τη λήψη του ιστορικού, τη μέτρηση του αιματοκρίτη, της αρτηριακής πίεσης, των σφυγμών. Σε περίπτωση που για κάποιο λόγο κριθεί ακατάλληλος αποκλείεται αυτομάτως από την αιμοδοσία. Η διαδικασία αυτή έχει τεράστια σημασία, διότι εξασφαλίζει την υγεία τόσο του δότη, όσο και του λήπτη.
ΜΥΘΟΣ 2ος
«Γιατί να δώσω αίμα ; Δεν τρελάθηκα, να κολλήσω καμιά ασθένεια (AIDS, Ηπατίτιδα κλπ.). Τόσα ακούμε και βλέπουμε καθημερινά και μετά βγαίνουν στα παράθυρα της τηλεόρασης να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Όλα τα υλικά που χρησιμοποιούνται κατά την αιμοληψία είναι αποστειρωμένα, μιας χρήσης και ανοίγονται μπροστά στον αιμοδότη. Επομένως, κάθε φόβος για τη μετάδοση ασθένειας είναι αβάσιμος και παράλογος.
ΜΥΘΟΣ 3ος
«Καλά, πάλι έδωσες αίμα ; Εγώ πάντως δεν συμφωνώ που πας κάθε τόσο. Για να σου δώσει τόσο ο Θεός, κάτι θα ξέρει».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Ο όγκος του αίματος που λαμβάνεται είναι μόνο το 1/20 του συνολικού όγκου αίματος του ανθρώπου. Η αναπλήρωση του χαμένου όγκου γίνεται σε 10 μόνο λεπτά, ενώ ο όγκος του πλάσματος αποκαθίσταται σε 12 ώρες και τα ερυθρά αιμοσφαίρια σε 1 μήνα περίπου. Εξάλλου, η αιμοδοσία είναι και ωφέλιμη για τον οργανισμό κάθε υγιούς δότη, διότι κινητοποιείται ο μυελός των οστών του, για την παραγωγή νέων κυττάρων αίματος.
ΜΥΘΟΣ 4ος
«Είναι πολύ απλό λέει, μόνο 10 λεπτά. Απλό είναι να υποβάλλεσαι σε τέτοια ταλαιπωρία, να πονάς τόση ώρα».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Ο πόνος της βελόνας διαρκεί όσο διαρκεί το τσίμπημα, δηλαδή μια στιγμή. Την υπόλοιπη ώρα, ο αιμοδότης, απλώς ανοιγοκλείνει τη γροθιά του, προκειμένου να διευκολυνθεί η φλεβική επάνοδος του αίματος. Κατά συνέπεια μόνο, όχι δεν πονάει, αλλά αντίθετα νιώθει ένα μοναδικό συναίσθημα ικανοποίησης και συμπαράστασης στον άγνωστο συνάνθρωπο που υποφέρει.
ΜΥΘΟΣ 5ος
«Εμείς, στην οικογένειά μας δεν είχαμε ποτέ ανάγκη σε αίμα. Αν τύχει, θα δούμε τί θα κάνουμε».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Η αδιαφορία είναι ολέθρια. Ας αφήσουμε τη νοοτροπία της ανευθυνότητας. Ας μην επαναπαυόμαστε στην ιδέα ότι δεν πρόκειται να συμβεί σε μας. Ας σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και ας δείξουμε με τον καλύτερο τρόπο την υπευθυνότητα και την ανθρωπιά μας. Αρκεί να θυμόμαστε ότι υποψήφιος αιμοδότης είναι κάθε υγιής άνθρωπος, υποψήφιοι δέκτες, είμαστε όλοι.
ΜΥΘΟΣ 6ος
«Εντάξει, θα δώσω κι εγώ κάποτε, δεν είναι ανάγκη να το κάνω τώρα».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Η αναβολή μπορεί να περιμένει. Η ανάγκη για αίμα των ανθρώπων που το χρειάζονται, δεν περιμένει ποτέ. Αφορά εσένα, αφορά όλους μας. Δέκα λεπτά προσφοράς ζωής δεν σε βγάζουν από το πρόγραμμά σου, δεν πάνε πίσω τις δουλειές σου, δεν χαλούν τις διακοπές σου. Αντίθετα, η προσφορά σου αποδεικνύει τη θέλησή σου να συμμετάσχεις σε μια κοινή προσπάθεια. Δεν υπάρχουν αρμόδιοι, είμαστε όλοι υπεύθυνοι.
Για περισσότερες πληροφορίες δείτε ολόκληρο το άρθρο εδώ
«Τι πήγες κι έδωσες αίμα; Κανόνισε να σου συμβεί τίποτε καμιά μέρα. Εγώ, πάντως δεν εμπιστεύομαι κανέναν όσον αφορά την υγεία μου.»
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Η ασφάλεια και η υγεία του δότη είναι απόλυτα εξασφαλισμένες. Ο υποψήφιος υποβάλλεται σε πλήρη ιατρικό έλεγχο που περιλαμβάνει τη λήψη του ιστορικού, τη μέτρηση του αιματοκρίτη, της αρτηριακής πίεσης, των σφυγμών. Σε περίπτωση που για κάποιο λόγο κριθεί ακατάλληλος αποκλείεται αυτομάτως από την αιμοδοσία. Η διαδικασία αυτή έχει τεράστια σημασία, διότι εξασφαλίζει την υγεία τόσο του δότη, όσο και του λήπτη.
ΜΥΘΟΣ 2ος
«Γιατί να δώσω αίμα ; Δεν τρελάθηκα, να κολλήσω καμιά ασθένεια (AIDS, Ηπατίτιδα κλπ.). Τόσα ακούμε και βλέπουμε καθημερινά και μετά βγαίνουν στα παράθυρα της τηλεόρασης να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Όλα τα υλικά που χρησιμοποιούνται κατά την αιμοληψία είναι αποστειρωμένα, μιας χρήσης και ανοίγονται μπροστά στον αιμοδότη. Επομένως, κάθε φόβος για τη μετάδοση ασθένειας είναι αβάσιμος και παράλογος.
ΜΥΘΟΣ 3ος
«Καλά, πάλι έδωσες αίμα ; Εγώ πάντως δεν συμφωνώ που πας κάθε τόσο. Για να σου δώσει τόσο ο Θεός, κάτι θα ξέρει».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Ο όγκος του αίματος που λαμβάνεται είναι μόνο το 1/20 του συνολικού όγκου αίματος του ανθρώπου. Η αναπλήρωση του χαμένου όγκου γίνεται σε 10 μόνο λεπτά, ενώ ο όγκος του πλάσματος αποκαθίσταται σε 12 ώρες και τα ερυθρά αιμοσφαίρια σε 1 μήνα περίπου. Εξάλλου, η αιμοδοσία είναι και ωφέλιμη για τον οργανισμό κάθε υγιούς δότη, διότι κινητοποιείται ο μυελός των οστών του, για την παραγωγή νέων κυττάρων αίματος.
ΜΥΘΟΣ 4ος
«Είναι πολύ απλό λέει, μόνο 10 λεπτά. Απλό είναι να υποβάλλεσαι σε τέτοια ταλαιπωρία, να πονάς τόση ώρα».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Ο πόνος της βελόνας διαρκεί όσο διαρκεί το τσίμπημα, δηλαδή μια στιγμή. Την υπόλοιπη ώρα, ο αιμοδότης, απλώς ανοιγοκλείνει τη γροθιά του, προκειμένου να διευκολυνθεί η φλεβική επάνοδος του αίματος. Κατά συνέπεια μόνο, όχι δεν πονάει, αλλά αντίθετα νιώθει ένα μοναδικό συναίσθημα ικανοποίησης και συμπαράστασης στον άγνωστο συνάνθρωπο που υποφέρει.
ΜΥΘΟΣ 5ος
«Εμείς, στην οικογένειά μας δεν είχαμε ποτέ ανάγκη σε αίμα. Αν τύχει, θα δούμε τί θα κάνουμε».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Η αδιαφορία είναι ολέθρια. Ας αφήσουμε τη νοοτροπία της ανευθυνότητας. Ας μην επαναπαυόμαστε στην ιδέα ότι δεν πρόκειται να συμβεί σε μας. Ας σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και ας δείξουμε με τον καλύτερο τρόπο την υπευθυνότητα και την ανθρωπιά μας. Αρκεί να θυμόμαστε ότι υποψήφιος αιμοδότης είναι κάθε υγιής άνθρωπος, υποψήφιοι δέκτες, είμαστε όλοι.
ΜΥΘΟΣ 6ος
«Εντάξει, θα δώσω κι εγώ κάποτε, δεν είναι ανάγκη να το κάνω τώρα».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Η αναβολή μπορεί να περιμένει. Η ανάγκη για αίμα των ανθρώπων που το χρειάζονται, δεν περιμένει ποτέ. Αφορά εσένα, αφορά όλους μας. Δέκα λεπτά προσφοράς ζωής δεν σε βγάζουν από το πρόγραμμά σου, δεν πάνε πίσω τις δουλειές σου, δεν χαλούν τις διακοπές σου. Αντίθετα, η προσφορά σου αποδεικνύει τη θέλησή σου να συμμετάσχεις σε μια κοινή προσπάθεια. Δεν υπάρχουν αρμόδιοι, είμαστε όλοι υπεύθυνοι.
Για περισσότερες πληροφορίες δείτε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)